Ostatnia wola testatora w czasie epidemii

Zgodnie z regulacją zawartą w Kodeksie Cywilnym testament jest rozrządzeniem majątkiem własnym na wypadek śmierci. W polskim ustawodawstwie uprawnionym do sporządzenia testamentu jest tylko osoba mająca pełną zdolność do czynności prawnych. Warto zwrócić uwagę, iż rozporządzenie testamentowe może dotyczyć tylko jednego spadkodawcy. Konsekwencją powyższej regulacji jest niedopuszczalność sporządzenie testamentu wspólnego.

W ustawodawstwie wyróżniamy dwa rodzaje testamentów, a mianowicie: testamenty zwykłe oraz testamenty szczególne. Jedną z najbardziej znanych form testamentów szczególnym jest testament ustny. Przesłanki umożliwiające sporządzenie testamentu ustnego zostały wprost wskazane w Kodeksie Cywilnym. Zgodnie z art. 925 § 1 k.c. „Jeżeli istnieje obawa rychłej śmierci spadkodawcy albo jeżeli wskutek szczególnych okoliczności zachowanie zwykłej formy testamentu jest niemożliwe lub bardzo utrudnione, spadkodawca może oświadczyć ostatnią wolę ustnie przy jednoczesnej obecności co najmniej trzech świadków”.

Do ważności omawianego rodzaju testamentu niezbędne jest potwierdzenie jego treści. Kwestia ta została także uregulowane w przepisach Kodeksu Cywilnego.

Z całą pewnością, ogłoszenie epidemii można zakwalifikować, jako czynnik wyczerpujący przesłanki z art. 925 § 1 k.c. Zakażenie wirusem SARS-CoV-2 wywołuje ciężką chorobę zakaźną mogącą zagrażać życiu, a stan zdrowia osoby chorej może ulec nagłemu pogorszeniu.

Mając na uwadze powyższe, obecnie występująca epidemia koronawirusa COVID-19 jest czynnikiem uzasadniającym sporządzenie testamentu ustnego.

Źródło: LEX